Vanalles en niks

So, to be honest... toen ik hier net aankwam dacht ik eigenlijk vooral 'OMG wat ben ik aan het doen? Ik heb thuis zoveel lieve mensen om me heen, wat ben ik aan het doen hier alleen?' Ik bedacht dat ik hard toe was aan een biertje, dus ik ging eerst maar even naar de liquor shop. Helaas had ik mn paspoort niet meegenomen en zonder dat kreeg ik het absoluut niet mee. Oké, breath in, breath out.. Toen ik (wellicht wat verslagen) terugkwam met mn paspoort voelde de jongen zich denk ik een beetje schuldig want hij gaf me de membercard korting terwijl ik uiteraard geen membercard had ;)
De volgende dag werd ik om 12u wakker en voelde ik me veel beter; wat slaap toch al niet met je kan doen! S middags in kings park voelde ik me zo heerlijk vrij; met niemand rekening houden, alleen doen wat ik wil, wanneer ik dat wil! Die avond ben ik met een Nederlands meisje uit geweest en leek het bier uit oneindige pitchers te komen, iets met vouchers en travel agencies ofzo.. 
Gister ben ik in Fremantle geweest waar ik the best ice cream ever heb gegeten! Misschien moet ik dat teruggaan naar NL toch nog eens heroverwegen.. (Oké grapje, rustig maar Mam, Anthony, Jeany ;))
Daarna heb ik een yoga lesje gedaan in de buurt en in de tuin van het hostel gechilled. 

Ik zit nu uitgeteld op de bank in de huiskamer, na een dagtour die al mn verwachtingen overtrof. Ik heb kangoeroes en koalas gezien in yanchep national park, over de aboriginal cultuur geleerd, gesandboard, kangoeroe & emoe gegeten (@Anthony: telt dit als #1 en #2?:p) en de pinnacles desert in nambung nationaal park gezien. Maar best of all was dat ik helemaal voorin het busje zat, naast de gids/chauffeur/eigenaar van the company en we de hele reis (200 km heen en 200 terug) hebben gepraat. Over Australië, zijn en mijn leven, verschillen en overeenkomsten in culturen, opvoeding, natuur, het dagelijkse leven etc.. Dit is echt precies wat ik zo geweldig vind aan reizen! Gesprekken over vanalles en niks, van wereldkwesties tot vragen als 'wat voor dier zie jij in die wolk?'. Met iemand die ik s ochtends leer kennen, aan het eind van de dag gedag zeg en waarschijnlijk nooit meer zal zien. En dat is volledig oké. Het verbreed mn wereld, mn visie en het voelt zo bijzonder om dat mee te mogen maken!